صنعت فولاد ایران پس از افت ۴.۸ درصدی در سه ماهه اول، توانست با مدیریت بحران برق و استفاده از راهکارهای جایگزین، تولید خود را در نیمه نخست سال ۱۴۰۴ به مرز ۱۵ میلیون تن برساند؛ رقمی که نسبت به سال گذشته رشد ۳.۲ درصدی را ثبت کرده و میلگرد و کنسانتره سنگآهن در صدر محصولات پیشرو قرار گرفتهاند.
فولاد مبارکه در لحظهای سرنوشتساز قرار دارد؛ جایی که حاشیه سود فولاد کالایی زیر فشار افتاده و رقابت جهانی نفسگیرتر از همیشه شده است. پاسخ این غول فولادی، یک استراتژی تهاجمی با سرمایهگذاری ۶.۸ میلیارد یورویی در پروژههای فناورانه است؛ حرکتی که هدفش صرفاً افزایش تولید نیست، بلکه بازآفرینی جایگاه شرکت در زنجیره ارزش جهانی و ورود به بازارهای تخصصی با ارزش افزوده بالا است؛ مسیری پرریسک اما حیاتی برای آینده صنعت فولاد ایران.
در سال۱۴۰۳ و سه ماهه نخست سال جاری، فولاد مبارکه اصفهان بار دیگر نشان داد که نه تنها در عرصه تولید فولاد، بلکه در زمینه سرمایهگذاریهای هوشمندانه و اجرای پروژههای توسعهای نیز پیشگام و موفق عمل کرده است.
این نوشتار به ارزیابی پیچیدگی اقتصادی سیاستهای صنعتی پرداخته تا روشن شود کدام دولتها و به چه شیوهای از شرکتهای پیشران در تولید کالاهای پیچیده صنعتی حمایت و به تعقیب اهداف مختلف سیاستی مبادرت ورزیدهاند. با ارزیابی سیاستهای صنعتی فعلی از طریق این دریچه پیچیده، میتوان به درک بهتری از اینکه دولتها چگونه در حال ایجاد» قابلیتهای آینده «یعنی آنچه که صنعت یک کشور را در مسیر تقویت نقشآفرینی آن در آینده قرار میدهد، در هر دو سطح شرکتی و بخشی رسید.